Vióuleto(-d'Argentera)
Viola argenteria
Violaceae
Nom en français : Violette d'Argentera.
Descripcioun :Aquesto pichoto e poulideto vióuleto trachis dins li claparedo e gres dis Aup marino sus sòu séusous. Se recounèis à si fueio redouno en couor à la baso e à si flour mai larjo qu'auto. Es uno planto endemico dis Aup marino e de Corso. Acò èi de vèire emé soun ancian estacamen emé Prouvènço i'a 30 milioun d'annado.
Usanço :Li flour de vióuleto soun manjadisso, li meiouro soun li mai perfumado, coume Viola odora o Viola suavis. Soun richo en vitamino C e A.
Port : Erbo
Taio : 5 à 10 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Viola
Famiho : Violaceae
Ordre : Malpighiales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 15 à 20 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 2000 à 3000 m
Aparado : Noun
Remarco : Endemico Aup marino e Corso
Juliet à avoust
Liò : Claparedo
- Gres
- Roucas
- Asclo de roucas
Estànci : Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupo
Ref. sc. : Viola argenteria Moraldo & Forneris, 1988
Erbo-de-sant-Estève
Circaea lutetiana
Onagraceae
Noms en français : Circée de Paris, Herbe aux sorcières.
Descripcioun :L'erbo-de-sant-Estève, raro au nostre, trachis en coulounìo dins li relarg fres e umide proche d'aigo. Pamens, se rescontro coumunamen is uba de Prouvènço. Flouris l'estiéu, pas avans la fin de jun, en pichòti flour blanco en grapo qu'an dos petalo e dos sepalo. Lou fru èi bèn pelous. L'erbo-de-sant-Estève es aparado en Prouvènço.
Usanço :Maugrat soun noum francés d'herbe aux sorcières, couneissèn pas de prouprieta particuliero aleva d'èstre proun astringènto.
Port : Erbo
Taio : 20 à 60 Cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Epilobium
Famiho : Onagraceae
Ordre : Myrtales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 4
Ø (o loungour) enflourejado : 10 à 30 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado :
Vo
Jun à setèmbre
Liò : Ribo d'aigo
- Bos fres
- Isclo
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Circaea lutetiana L., 1753